Dobermanns zijn een populaire keuze voor beschermingshonden. Ze zijn slank, krachtig en gespierd met een scherpe intelligentie. Ze hebben een zwarte, rode, blauwe of fawn vacht met roestvlekken. Dit ras werd eind 19e eeuw in Duitsland ontwikkeld. Fokkers hebben sindsdien veel lijnen gecreëerd om de gewenste eigenschappen bij deze honden te verkrijgen.
Z Factor Doberman Een Complete Gids
Hondenbezitters kunnen hun rashond registreren bij de American Kennel Club (AKC). Hierdoor kunnen ze deelnemen aan evenementen en helpen om de hond in de toekomst te verkopen of te fokken. In 1996 bracht de AKC een volgsysteem in de praktijk om fokkers te helpen witte Dobermanns te identificeren in andere tinten van de vacht. Z Factor Dobermans zijn degenen die het albinistische gen dragen en mogen niet worden gefokt.
Albinisme, dat Dobermann pinschers treft, is een erfelijke aandoening. Het treedt op wanneer het gen van de ene ouder op de andere overgaat. Albinisme kan gezondheidsproblemen veroorzaken zoals intolerantie voor licht, tumoren en laesies aan de ogen, huid, lippen en iris. De eerste albino Doberman die bij de AKC werd geregistreerd, was Sheba, geboren in 1976 en er wordt aangenomen dat zowel zijn vader en moeder als zijn nakomelingen allemaal het albino-gen dragen.
AKC introduceerde Z-tracking, wat handig is om fokkers te helpen bij het identificeren van Z-lijn Dobermans en om Sheba-kinderen uit hun lijnen te verwijderen. Z in het registratienummer bij AKC vertelt dat de Doberman de Z-factor is en een risico heeft om albinisme te erven. In de regel moeten fokkers een stamboomcertificaat met kleuren verkrijgen om er zeker van te zijn dat Z-factor of witte honden niet voorkomen in de stamboom van de honden die ze willen fokken.
Wat Is De Z-factor In Dobermans?
De Z-tracking werd in 1998 geïmplementeerd als een effectieve manier om afstammelingen van Sheba te identificeren, de eerste blanke Dobermann die bij AKC is geregistreerd. Z verwijst naar het registratienummer dat door de AKC aan de pup is toegekend en suggereert dat de pup een witte achtergrond heeft. Als de pup een achtergrond heeft die witter is dan drie generaties, kan hij albinisme hebben.
De DPCA (Doberman Pinscher Club of America) beschouwt deze anomalie als een defect en moedigt het fokken van deze kleur niet aan. De DPCA deed een beroep op AKC om de nakomelingen van de vader en dan Sheba te vermelden met een Z in plaats van een P. Deze Z-factor is verantwoordelijk bij Dobermans die lijden aan albinisme. Deze honden hebben een witte bontjas, blauwe ogen, roze huid en voetzolen en hebben een roze neus.
Z-factor of witte Dobermanns zijn niet altijd wit. Ze kunnen elke kleur hebben, van ivoor tot crème, met witte aftekeningen. Het zijn geen albino’s, maar vertonen enkele kenmerken van albinisme. De Z-lijn Dobermans worden niet geschikt geacht voor de fokkerij vanwege de gezondheidsproblemen en risico’s die aan hun genen zijn verbonden. Alle huidige albino Dobermans, meer dan 1800, stammen af van één enkele bloedlijn. Deze lijnteelt is verantwoordelijk voor de temperamentproblemen en andere gezondheidsproblemen die worden gezien bij albino Dobermans.
De lijn die afstamt van Shebah heeft meer dan 11.000 Dobermanns voortgebracht. De AKC Doberman-standaard was eerder gewijzigd om alleen rode, zwarte, blauwe en fawn-jassen op te nemen en witte jassen mochten zich niet registreren. De z-lijst is echter geïntroduceerd om de mogelijke dragers van het albino-gen te volgen en een WZ-aanduiding staat vóór hun AKC-registratienummer om het gemakkelijk te identificeren.
Veelvoorkomende Gezondheidsproblemen Met Albino Dobermann
Een albino Dobermann mist de juiste hoeveelheid melatoninepigment die verantwoordelijk is voor het geven van kleur aan de weefsels. Albinisme kan abnormale pigmentproductie veroorzaken, van zeer kleine tot zeer grote hoeveelheden, of de normale verdeling van het pigment blokkeren. Gebrek aan pigment beïnvloedt hun vermogen om zichzelf te beschermen tegen de zon. Dit is de reden waarom deze Dobermanns gemakkelijk kunnen verbranden door de zon en hun ogen gevoelig zijn voor zonlicht.
Afgezien van abnormale melatonine, zijn de genen voor albinisme gerelateerd aan andere genen die verantwoordelijk zijn voor functies die verband houden met bloed, nieren en lever en deze honden kunnen gezondheidsproblemen krijgen met deze organen. Gedragsproblemen worden ook gezien bij Dobermans die lijden aan albinisme. Ze zijn vaak agressief en hebben moeite zich aan te passen aan nieuwe situaties. Veel albino Dobermanns zijn blind, wat woede en angst bij hen veroorzaakt.
Ze hebben ook meer kans op huidkanker. Deze honden zijn vatbaarder voor gezondheidsproblemen dan welke andere Dobermann dan ook. Deze omvatten heupdysplasie, Wobbler-syndroom, volvulus-syndroom, maagdilatatie, hypothyreoïdie en botkanker.
Doberman-DNA En COI Wat U Moet Weten?
Het is cruciaal om te weten dat een Dobermann aan genetische mutaties kan lijden. U kunt alleen zeker zijn van deze risico’s door het DNA van uw hond te laten testen. Moderne DNA-testen kunnen de COI (Coefficient Of Inbreeding) opleveren, een maatstaf voor de mate van inteelt in de genetische samenstelling van uw Doberman.
Een DNA-gezondheidstest voor uw Dobermann zal u ook vertellen over genetische aandoeningen die waarschijnlijk door uw hond worden geërfd en gezondheidsproblemen die hij tijdens zijn leven kan ontwikkelen. Deze test zal ook onthullen welke kleuren uw Doberman kan produceren en of hij al dan niet een Z-Factor Doberman met albinisme heeft. Deze resultaten zullen u helpen te bepalen of de pup die u wilt fokken goed bij u past. U krijgt ook een duidelijk beeld van de toekomstige gezondheid en levensduur van de honden.
Conclusie
De Z-factor is een geweldig hulpmiddel voor eigenaren van gezelschapsdieren en fokkers, maar de lijst met witte factoren van Dobermans bevat ook honden die het albinisme-gen niet hebben. Een DNA-gezondheidstest is de beste manier om de genetische samenstelling en mogelijke risico’s van uw huisdier te bepalen. Dit artikel laat je kennismaken met de Z-Factor Doberman en legt de problemen uit die met deze honden gepaard gaan.